Een dekking!

Een dekking!

Fotografie is er in vele soorten, vormen en gedaanten. Van macro tot landschapfotografie en naakt -tot natuurfotografie. Het heeft duidelijke overéénkomsten, er wordt iets vastgelegd. Maar hèt wat je dan vastlegt, is aan jouw techniek, keuzes, standpunt en persoonlijke creativiteit. Dit komt ook tot uitdrukking in natuurfotografie en dan specifiek fotograferen van herten, bokken en reeën tijdens de bronsttijd. En wat ik me dan altijd afvroeg, hoe leuk kan dit fenomeen zijn als je met zijn allen op een rijtje staat en hetzelfde hert eigenlijk fotografeert? (ja ik ben bevooroordeeld) Een ruime week geleden ben ik voor het eerst wezen kijken langs de wildbaan, had er al wel over gehoord maar het nog nooit met eigen ogen gezien. En wat was dit een leuke avond!!

Als geboren en getogen Arnhemmer ken je de omgeving en ben je vast en zeker weleens in het nabij gelegen natuurpark de Hoge Veluwe geweest. Toch was het jaarlijks terugkerende fenomeen ‘de bronsttijd of hertjes fotograferen’ in de bronsttijd voor mij onbekend tot eerder deze week. Een lid van onze fotoclub fotografeert regelmatig herten, dus zodoende wel al het e.e.a. erover gezien, ook op Flickr kwamen de afgelopen dagen wat beelden al voorbij.  En al tijdens de zonsopkomsten op de Posbank Veluwezoom, had ik de befaamde geluiden van de bokken gehoord. Ook fotovriendin Aline van Weert verraste mij laatst al met een foto van de herten op de Veluwe. Todat ze een ruime week geleden haar door mij geleende filters kwam ophalen en melde dat ze daarna naar de ‘wildbaan’ zou gaan om foto’s te maken. Spontaan besloot ik om mee te gaan. Al wel in de wetenschap dat ik met mijn 5DMKII + 70-200 mm. lens niet al te veel zou kunnen uitrichten. Minimaal 400 mm. is een vereiste ;-)

Proppeschieter

Wij dus samen het park in. En ze hadden me niets te veel verteld over de Wilbaan, op een rij, sommigen met de kofferbak nog open,  staan de statieven met camera’s en super telelenzen opgesteld om onder gemoedelijke gezelligheid, (naar ik aanneem kennen veel fotografen elkaar daar inmiddels) door de zoeker of door de meegebrachte verrekijker het verderop lopende wild te bekijken of vast te leggen. Een lach, een stilte, maar vooral gemoedelijke gezelligheid van ‘lotgenoten, gepassioneerden, zij met hetzelfde doel…’ totdat de stilte doorbroken wordt door een sjiksjik, klikklik of klakkerdeklak salvo met daarop volgend een uitspraak als “stoere jongen, mooi even gedaan en gekeken” of je volgt een korte discussie tussen 2 fotograven over ‘Hubertus’. Prachtig om mee te maken.

Wat ik me alleen wel afvraag is ‘Waarom moet dat in camouflage kleding en waarom een camo hoes over je lens wetende dat achter je camera een rode auto staat of naast je een dame met een rode tas?  Enfin….ik heb mijn proppeschieter -200 mm. lens- maar in de tas in de kofferbak gelaten, want had al snel in de gaten dat dit niet veel zou brengen met die afstand… wel meegenoten van wat zich dus in deze periode daar langs de wildbaan afspeelt! Maarrrrr… ik bedacht dat als ik de herten dan niet kon vastleggen, ik jullie dan maar een kijkje achter de schermen kon geven… dus met mijn Fuji en 18-55 lens (wat dan opeens echt een miniatuur speelgoedcamera lijkt) een kleine reeks foto’s gemaakt.

Een dekking
Er gebeurde op ‘veld 2’ niet zo veel, wel een doorkijkje met de camera van Aline, D810 + Nikon 80-400 mm. met het mannetjes hert erop gefotografeerd, terwijl Aline even andere dingen aan het doen was ;-) . Dus even later zijn we naar een ander plekje gereden. Hier werd het al serieuzer, fotografen verscholen tussen de bomen en ‘veel wild’ te zien in het veld, naast veel mooie apparatuur. Nog even staan keuvelen, een ander die naar huis belt dat het iets later wordt. Kortom het bekende van veld 2, totdat een vriendelijke dame die aan het filmen was (ben erg benieuwd naar haar videobeelden) zegt ‘….een dekking’, met even snel daarop als reactie op haar woorden er een uitgebreid salvo van de aanwezige camera’s over de Veluwe klinkt…. ‘een dekking’….ik dacht nog even waar heeft zij het over, in mijn onnozelheid kijk ik Aline aan en de combinatie van de camera salvo’s trekken mijn blik enkele seconden later naar links, waar ik nog net zie hoe meneer de Bok zijn geslachtsdaad afrondt met mevrouw Hinde… je reinste natuurfoto(porno)grafie ;-)!

Ik zal nooit een goede natuurfotograaf worden bedenk ik me dan even later op de terugweg want hier had ik toch al bijna een van de mooiste momenten van de bronsttijd gemist, ‘een dekking’ die denk ik na een gevecht tussen twee bokken het ultieme moment is om vast te leggen. Aan de reacties van de aanwezigen daar langs de lijn was dit een bijzonder mooi moment. EN terwijl meneer de Bok en mevrouw Hinde weer verder gaan, werd het langzaam aan rustig daar op de Veluwe. Mocht ik ooit later nog op aarde terugkeren, dan het liefste wel als meneer de Bok, want ik weet als fotograaf één ding, je daad doen voor zovele mooie camera’s en vriendelijke mensen vraagt om een ervaren fotograaf vermomd als bok! Zo kan fotografie ook zijn, genieten van hoe anderen vastleggen….

Tot slot vraag ik mezelf wel af wat dat is dat ik me in grote fotografen groepen niet geroepen voel om mijn camera te trekken… dat ik als ik fotografeer liever in klein gezelschap ben, terwijl ik wel alles deel via dit blog, facebook, flickr, 500px of Twitter….. wat is dat toch, of is het dat ik vanavond op de wildbaan geïntimideerd was door al die mega lenzen en in camouflage geklede mannen en vrouwen?

Voetnoot:Met dank aan Aline van Weert voor het beschikbaar stellen van haar ‘natuurbeelden’ en de leerzame, gezellige en leuke avond. Ook in het bijzonder dank aan Leon Sterk, erg leuk om je aan het werk te zien en even door je camera e.e.a. te mogen bekijken!